Dari-Java sponsort Pencak Silat sportschooltje in Bandung.

Een van de voorwaarden die we hebben gesteld bij het oprichten van Dari-Java en Go-Asia is dat we een goed doel of de lokale bevolking financieel wilden helpen en ondersteunen. Uiteindelijk kwamen we in 2014 terecht bij de sponsoring van een Pencak Silat schooltje te Bandung. We kwamen in contact met een Pencak Silat leraar welke kinderen op straat de “vechtsport” (bewegingskunst voor zelfverdediging) leerde. Navraag leerde ons dat deze trainingen buiten werden gegeven, omdat het nog ontbrak aan een lokaaltje of onderdak. Wegens een gulle gift van een van onze reizigers is er nu een mooi bamboe lokaaltje gebouwd met stenen vloer waar de kinderen kunnen trainen. Onze gasten laten we graag in Bandung kennis maken met deze bewegingskunst. Een kleine bijdrage (€5,-) welke in de reissom verwerkt is, komt ten goede aan het sportschooltje.

Pencak Silat ontstond ongeveer 1200 jaar geleden in Indonesië. Tussen de 13de en 14de eeuw is deze kunst geperfectioneerd gedurende het machtige rijk van Mojopait. Men zegt dat bij de gevechten gebruik werd gemaakt van geheimzinnige (stille) krachten. Pencak Silat is tegenwoordig een algemene benaming voor de krijgskunst waarvan de oorsprong ligt in de eilandengroep tussen Indonesië, Maleisië, Singapore en Brunei. Pencak Silat was eigenlijk een bewegingskunst voor zelfverdediging waarbij de souplesse, snelheid en elegante bewegingen het kenmerk waren. Omdat Pencak Silat eigenlijk twee aparte begrippen zijn, moet het gelezen worden als "Pencak" en "Silat". Pencak vertegenwoordigt het culturele en kunstzinnig leven, zoals dat in het Oosten in het gewone dagelijks leven voorkomt. De kunstvoorwerpen zoals wij die kennen in de vorm van houtsnijwerken (wajang poppen en maskers), batik, bloemsierkunst en het maken van een kris (mes) zijn daar voorbeelden van. Silat is het gedeelte dat gebaseerd is op de aanvalstechnieken en een keiharde trainingsmethode. Traditioneel was Silat een deel van de basisopvoeding van kinderen en voor de jongens een voorbereiding op het 'man' worden. Silat houdt vele dingen in zich; het versterkt de zelfkennis, het leert zelfdiscipline, integriteit, verantwoordelijkheid, trouw en vereist samenwerking tussen de beoefenaars.

Pencak Silat is ontstaan uit de eeuwenoude gevechtstechnieken uit de Indonesisch - Maleisische eilandengroep. Tijdens de lange geschiedenis van (onderlinge) oorlogen tegen andere stammen en koninkrijken vermengden de verschillende stijlen zich. Al die stammen en koninkrijken hadden in het begin elk hun eigen stijl en techniek. Het gebied dat ze bewoonden bepaalde voor een groot deel ook de vorm van hun stijl en techniek. Zo zal een stam uit de bergen een andere stijl en vorm hebben dan een stam uit een rotsachtig en glad gebied of een stam die midden in de jungle woont.

Pencak silat is dé verdedigingskunst van Indonesië. Sinds de oudheid bestaat de noodzaak om jezelf te leren verdedigen. Dit geldt natuurlijk ook voor de bewoners van het Indonesische eilandenrijk. Pencak silat is de verzamelnaam voor traditionele Indonesische krijgskunsten. Per streek zijn traditioneel verschillende stijlen ontwikkeld, die vaak lokale dieren imiteren. Het Pencak Silat is in Indonesië sterk vermengd met mentaal spirituele elementen, waarbij fysieke en geestelijke ontwikkeling hand in hand gaan. In Europa is de fysieke kant het meest bekend. Hoewel reeds de Nederlandse kolonialen in het toenmalig Nederlands-Indië ermee kennismaakten, geldt als moment van eerste kennismaking van het Westen en het begin van de internationale doorbraak het artikel dat in juni 1965 verscheen in het Amerikaanse blad Black belt.
Binnen Europa zijn er slechts enkele scholen die zich richten op de traditionele en meer authentieke vorm van silat. Hier trachten de leraren de stijl onaangetast te houden van invloeden uit andere vecht- en verdedigingskunsten om de stijl zo authentiek mogelijk te houden. Deze scholen staan vaak in direct contact met een moederschool in Indonesië. De meer moderne stijlen van pencak silat richten zich voornamelijk op het fysieke element van de silat (zelfverdedigingstechnieken, kunstvorm in de vorm van demonstraties en het sportelement). Invloeden uit andere vechtkunsten zijn daar niet uitgesloten. Zo is het gebruik van wapens uit voornamelijk Chinese vechtkunsten veelvoorkomend. In de silatcultuur wordt het energetisch lichaam gezien als een net van in elkaar grijpende cirkels die cakera worden genoemd. De energie van de cakera roteert langs diagonale lijnen naar buiten. De energie die uitwaarts loopt vanaf de centrumlijn is defensief, terwijl offensieve energie inwaarts loopt van de zijden van het lichaam.[8] Door zich hiervan bewust te zijn kunnen beoefenaars hun bewegingen met de cakera in overeenstemming brengen, waardoor ze de kracht en efficiëntie van de aanvallen verhogen. De energie kan ook worden gebruikt voor helende effecten of ze kan op een bepaald punt worden gefocust bij de toepassing van sentuhan, de kunst van het aanvallen van een tegenstander op zijn drukpunten.